Ik ben even de weg kwijt. Door onze plotse verhuizing zit 99% van onze inboedel in opslag bij onze verhuizer. Omdat we niet meteen een geschikte huurwoning konden vinden verkasten we met 3 koffers, een paar dozen en een laptop naar een camping en zitten we tijdelijk in een vakantiebungalow. Prima als noodoplossing, maar een grotere straf als hobbykok en bakster kun je mij niet geven. Want hoewel de keuken prima is voor een vakantieverblijf moet ik 6 weken mijn kook- en bakattributen missen. Mijn grootste keukenvriend, m’n keukenmachine, zit ergens in een van de vele verhuisdozen in een container. Ik dacht bij het inpakken: ‘dat zal wel meevallen die 6 weken’, maar niets is minder waar. Het begint nu echt te kriebelen. Ik mis het zelf brood bakken. Ik mis het experimenteren met nieuwe baksels, ik mis het verzinnen van weer een mooie taart met seizoensfruit. De piepkleine combimagnetron biedt wel enig soelaas maar kan niet tippen aan mijn voormalige oven. Nu pas besef ik wat ik had… Onlangs heb ik nog een poging gedaan om een Franse appeltaart te maken met kant-en-klare bladerdeegrol van Schär, maar dat bleek geen succes. Ik denk niet dat het aan het bladerdeeg lag, maar meer aan de combinatie van bladerdeeg met appels erop waardoor het deeg niet goed kon garen en rijzen én de oven die ik onvoldoende ken.

Clara mag binnenkort weer op haar jaarlijks glutenvrij kamp. Daar verheugt ze zich het hele jaar op. Een super leuk weekend waar kids en jongeren tussen 8 en 16 jaar twee volle dagen helemaal onbezorgd en veilig kunnen eten en helemaal los gaan. Met kampvuur en marshmallows, met bonte avond en disco, met weinig slapen en moe thuiswaards gaan. Heerlijk! Traditie van het glutenvrij kamp wil dat alle deelnemers een eigen glutenvrij baksels moeten meebrengen. Dus gaan ouders en soms de kinderen zelf trouw en bevlogen aan de slag om zich van hun beste kant te laten zien. En het liefst passend bij het jaarlijks thema. Koekjes, taarten, cakes, cupcakes, … alles staat dan uitgestald op de snoeptafel bij de ranja, thee en koffie. Ook wij gaan dan fanatiek aan de slag. Voor het Oranje thema bakte ik oranje cupcakes en voor het cowboy-thema kwam er een appel-pecancake uit mijn oven. Dit jaar wordt het griezelen geblazen dus wilde dochterlief iets met chocola. Omdat ze gek is op chocola moest er dit jaar iets met chocola gebakken worden… Brownies dus, werd er besloten. Dan nu de uitdaging: hoe bak ik brownies in een kleine combimagnetron zonder bakblik, zonder keukenmachine en zonder weegschaal… Ik laat me natuurlijk niet zomaar kisten. Creativiteit lost veel op. Ik had gelukkig een glazen ovenschaal meegenomen. Dat werd dus mijn bakblik. Mijn keukenmachine wordt straks extra gewaardeerd als ik de verhuisdozen weer uitpak. Ondertussen zet ik mijn spierballen weer eens flink aan het werk. Kloppen en mengen met garde en lepel maar. Ook dit lijkt opgelost. Maar nu: ik heb geen keukenweegschaal bij de hand. Voor boter en eieren is dat geen probleem. Maar hoe los ik het op voor het meten van suiker en meel? Met cups of lepels werken? Even googlen leverde al snel nieuwe inzichten op. Mevrouwgerritsen.nl hielp mij op weg! Ik kon aan de slag.

Het resultaat mag er zeker zijn. En Clara is helemaal blij. Verse brownies, wat wil je nog meer. Weer een tevreden klant! Op naar het kamp, met geïmproviseerde en toch zeker geslaagde brownies-baksel. Genieten maar!

Naar recept Brownies

Met dank aan: www.mevrouwgerritsen.nl